ÇANAKKALE SAVAŞINDA YAŞANAN GÖZ YAŞARTICI BİR HİKAYE..
Kendi cenaze namazını kılan şehitler
118
218
Babamım dostlarındandı. Dimdik yürüdü. Hani Allah’tan başka kimsenin önünde eğilmemiş tipler vardır ya, öyle biriydi.
318
Ben çok küçüktüm, evimize misafir gelirdi. “Oğul” diye seslenirdi hep.
418
Bağdaş kurmaz, diz çöker öyle otururdu. Gaz lambası ışığında daha bir heybetli görünürdü gözüme.
518
Hep bitip tükenmek bilmeyen harp hatıraları anlatırdı.
618
Çanakkale, Gazze, Kafkas cephelerini dolaşmış; Sakarya, Dumlupınar’da savaşmış. Ancak İzmir’in kurtuluşundan sonra köyüne dönebilmişti.
718
Anlattıklarında hep acı, kan, cefa vardı. Kolay mı kazanılmıştı bu vatan? Ölüm neydi ki?
818
Şerbet içmek kadar kolaydı. “Biz kendi cenaze namazımızı kendimiz kıldık Çanakkale’de !” derdi sık sık. Olur muydu??
918
Kirte muharebeleri sırasında bölükler arka siperlerde hücum sıralarını beklemektedirler. Ön siperlerdekiler ileri fırlamış boğuşuyorlar.
1018
Yüzbaşı hucum için emir bekliyor. Bütün asker süngü takmış siperden fırlamak için hazır. Sinirler gergin ! …
1118
Bütün dudaklar kıpır kıpır dualar okuyor, kelime-i şehadet getiriyor. Süre uzuyor. Yüzbaşı erlere sesleniyor…
1218
“Yavrularım… Aslanlarım… Biraz sonra Cenab-ı Rabb’ül Alem’in huzuruna varacağız. Abdestsiz gitmeyelim… Haydi !
1318
Tüfeklerimizin kabzalarına ellerimizi sürüp, hep beraber teyemmüm edelim…”
1418
Teyemmüm edilir… Bekleme devam etmektedir. Biraz sonra Yüzbaşı; ” Çocuklarım… Sanıyorum biraz daha bekleyeceğiz… Önümüzde biraz daha zaman var. İleride arkadaşlarımız şehit oluyor.
1518
Hem onlar için, hem de vakit varken, kendi cenaze namazımızı kendimiz kılalım…”
1618
'Kabe Karşımıda'
1718
Arkadan Of’lu Ali çavuş bağırır. ” ER KİŞİ NİYETİNE… ” O gün yapılan hücumda, kendi cenaze namazını kılan pek az kişi sağ kalabilmişti.
1818
Onlar Allah’a verdiği sözü tuttular…." Kaynak: (Çanakkale Şehitleri Tanıtım ve Araştırma Derneği)